Mentale interpretatie van muzikale contour

Samenvatting

Door de jaren heen zijn er uiteenlopende antwoorden gegeven over mentale interpretaties die luisteraars vormen van muziek. Niet verwonderlijk onstaan de antwoorden voornamelijk uit de synthese van psychologische en musicologische kennis. Een terugkerend probleem is echter dat veel van de antwoorden te algemeen worden geformuleerd en daardoor moeilijk zijn te toetsen. Een voorbeeld is de Generatieve Theorie van Lehrdahl en Jackendoff. Met de theorie kan een structurele analyse van een muziekstuk worden uitgevoerd, waarvan wordt aangenomen dat deze de mentale interpretatie van een luisteraar weerspiegelt. De regels van de theorie zijn echter niet formeel genoeg om een objectieve analyse van een muziekstuk te maken.

Doel van dit werkstuk was daarom om een aanzet te geven tot een geformaliseerd, automatisch model voor de mentale interpretatie van muziek. Vanuit de gangbare opvatting dat een interpretatie bestaat uit structurele deelinterpretaties van verschillende muzikale aspecten is een module ontwikkeld voor de structurele analyse van tooncontour. Aandacht is besteed aan de formulering van een taal waarmee structurele interpretaties kunnen worden uitgedrukt, een proces waarmee de interpretaties ontstaan, en een selectiemethode waarmee de psychologische relevantie van alternatieve interpretaties kan worden vastgesteld. Het resultaat is een computermodel dat real-time een op relevantie gesorteerde set structurele interpretaties van de contour van een toonreeks genereert. In de bijeenkomst wordt het model gepresenteerd en worden de resultaten van twee experimenten besproken waarmee de samenhang tussen interpretaties van het model en die van proefpersonen werd nagegaan.